1999 yılında, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bir uçak garip bir rota izledi. Her zamanki üzere belirlenmiş irtifasına tırmanmıştı, ancak Dallas’a gitmek yerine direkt ABD üzerinden Kanada’ya yanlışsız uçmaya başladı. Mürettebatla hiçbir temas kurulamadı ve askeri jetler, en berbat durumdan korkarak hayalet uçuşu engellemek için çabaladı. O sırada kimsenin bilmediği şey, uçaktaki herkesin ya bilinçsiz ya da meyyit olduğuydu.
N47BA olarak kayıtlı olan bir Learjet 35, birtakım çok kıymetli şahısları taşıyan özel bir jetti. 25 Ekim 1999’da Orlando, Florida’dan kalkan yolcular ortasında PGA efsanesi Payne Stewart, eski Amerikan futbolu oyun kurucusu Robert Fraley, Stewart’ın golf ajansı Van Arden’in başkanı ve Jack Nicklaus Company’den golf alanı tasarımcısı vardı. İki pilot, Michael Kling ve Stephanie Bellegarrigue de Dallas, Teksas’a rutin bir seyahat için uçakta yerlerini almıştı. Üç saatlik kolay bir seyahat için hazırlanan küçük uçakta toplam altı kişi bulunuyordu.
Her zamanki üzere havalandılar ve evvelce onaylanmış deniz düzeyinden 11.900 metre yüksekliğe tırmanmaya başladılar. 7.000 m’de, pilot tarafından her şeyin olağan olduğunu belirten telsiz teması onaylandı ve bu, Learjet 35’ten gelen son bilgiydi.
Learjet 35 ile ilişki kesiliyor
Altı dakika sonra uçakla tekrar temas kurulmaya çalışıldı, fakat karşılık alınamadı. Sonraki birkaç dakika içinde birbirini takip eden birçok deneme, alarm verilmesine neden oldu ve Hava Kuvvetlerinin olaya dahil olma vaktinin geldiğine karar verildi.
Şans yapıtı bölgede yer alan bir F-16, görsel bir inceleme yapmak üzere uçağın rotasını kesmek üzere yola çıktı. Albay Olson, uçağın görünür bir hasarı olmadığı ve düz bir rotada uçtuğu sonucuna vardı, lakin mürettebatı teşhis etmek için kokpitin içini göremedi. Pencereler, güya yoğuşma yahut buzla kaplıymış üzere opaktı.
Daha sonra iki teşebbüs daha oldu ve telaşlar arttı. Pentagon’un, uçağın kalabalık bir bölgeye inmesi durumunda uçağı düşürmeyi düşündüğüne dair spekülasyonlar olsa da, bu spekülasyonlar reddedildi ve bu türlü bir seçeneğin asla düşünülmediği söylendi.
Ancak, Kanada Başbakanı Jean Chrétien daha sonra anılarında, Learjet 35’in Kanada hava alanına girmesi durumunda, Winnipeg kentine düşebileceği kaygısıyla vurulmasına müsaade verildiğini itiraf etti.
Sadece dört buçuk saatlik yakıt taşıyan uçağın yakıtı kısa müddette tükendi ve bir spiral çizerek alçaldı. Görgü şahitleri, uçağın büsbütün denetimden çıktığını ve neredeyse süpersonik süratlerde yere gerçek ilerlediğini belirtti. Uçak, Güney Dakota’da düz bir yere düştü, çarpmanın tesiriyle tüm uçak yok olurken geriye büyük bir krater kaldı.
Uçakta neler yaşanmıştı?
Bütün bu olayda mürettebata ne olduğu ise en büyük sorulardan biriydi. Son temasın kısa bir müddet sonrasında kabin basıncının düştüğü belirlendi. Bu basınç düşüşünün neden yahut ne kadar çabuk meydana geldiği muhakkak değil, lakin mürettebat, hipoksi sebebiyle şuurlarını kaybetmelerini engellemeyecek yeterli ölçüde ek oksijen almayı başaramadı.
Kademeli yahut ani basınç düşüşünün sebep olduğu şuur kaybının akabinde, otopilot yakıt tükenene kadar irtifayı ve düz bir rotayı korudu. Uçak neredeyse dört saat boyunca direksiyonda kimse olmadan uçtu.
Basınç düşüşünün sebebi günümüzde hala bilinmiyor, fakat kara kutu kayıtları, uçuşun son dakikalarında kimsenin uyanık olmadığını gösteriyor. Bu yüzden tüm mürettebat üyelerinin son temaslarından kısa bir müddet sonra bilinçsiz yahut hayatını kaybetmiş olduğu düşünülüyor.
Şimdi kaza mahallinde trajik kazanın kurbanlarına adanmış bir anıt duruyor. Stewart daha sonra Dünya Golf Onur Listesi’ne alındı ve uçağın ünlü mürettebatı için anma merasimleri düzenlendi.