Ahşaptan yapılmış bir uydu 2024 yılında uzaya fırlatılabilir. Ahşabın uzaydaki yüksek dayanıklılığı kısa bir müddet evvel Kyoto Üniversitesi‘nden bilim insanlarının liderliğindeki memleketler arası bir küme tarafından Uluslararası Uzay İstasyonu‘nda (ISS) test edildi ve onaylandı.Ahşap, testlerden muvaffakiyetle geçti
Deneyler, ISS’de dayanıklılık açısından test edilen ahşap örneklerinin minimum bozulmaya uğradığını ve uygun bir stabilite sağladığını gösterdi. Japon astronot Koichi Wakata tarafından ISS’ten Dünya’ya getirilen ahşap örneklerinin direnç testleri ve kristal yapı tahlilleri de dahil olmak üzere ön incelemeleri de gerçekleştirildi.
Kyoto Üniversitesi’nden yapılan açıklamaya nazaran, sıcaklık değişimleri ve 10 ay boyunca ağır kozmik ışınlara ve tehlikeli güneş parçacıklarına maruz kalma üzere uzaydaki çok şartlara karşın, ahşap örneklerde çatlama, bükülme, soyulma yahut yüzey hasarı üzere rastgele bir değişiklik tespit edilmedi. Bilim adamları, geri alınan ahşap numunelerin test edildiğini ve uzaya maruz kaldıktan sonra hiçbir deformasyon göstermediğini ve ayrıyeten uzaya maruz kalmadan evvel ve sonra rastgele bir kütle değişimine uğramadığını söyledi.
Uydu, NASA paydaşlığıyla 2024’te fırlatılacak
Memleketler arası araştırma kümesi, 2024 yılında NASA ve Japonya’nın uzay ajansı JAXA tarafından ortaklaşa fırlatılması planlanan LignoSat uydusunda muhtemelen Japonca’da “Hoonoki” olarak isimlendirilen Manolya ağacının kullanılacağını belirledi. Araştırmacılar, Manolya’nın nispeten yüksek işlenebilirliğe, boyutsal kararlılığa ve genel dirence sahip olduğunu ve bu özelliklerinin misyon için ülkü olduğunu söyledi.Araştırma grubunun lideri Koji Murata 2021’de yaptığı açıklamada “Ahşabın simüle edilmiş alçak dünya yörüngesi şartlarına dayanma kabiliyeti bizi hayrete düşürdü” demişti. Etraf dostu olması, üretiminin daha kolay olması ve bir uydunun ömrünün sonunda daha güzel imha edilebilmesi nedeniyle ahşap, uzay araçlarında kullanılan karmaşık alaşımlara kıyasla birtakım avantajlara da sahip.
Bu çeşit ahşap uydular ayrıyeten atmosfere tekrar girişte büsbütün yanacak halde tasarlanabilir. Bu sayede giderek önemli bir sorun olmaya başlayan uzay çöplerinin gelecekte sorun teşkil etmesinin önüne geçilebilir.
