Araştırmacılar, kusur yapan maymunların davranışlarını inceledi ve utanmanın, toplumsal durumları yatıştırmada, göz temasından kaçınma ve kızarma üzere davranışları ortaya çıkarmada rol oynayabileceğini buldu. Diğer bir deyişle, hayvanların da beşerler üzere utandığını keşfetti.
Utangaç bir insanı bir kilometre uzaktan bile fark edebilirsiniz, lakin hayvanlardaki duygusal durumu belirlemek daha güç olabiliyor. Mark Bekoff, BioScience mecmuasında yazdığı bir makalede, dünyaca ünlü primatolog Jane Goodall‘ın bir müşahedesi üzerine, bir şempanzenin utanca benzetilebilecek bir durumu izlediğini belirtiyor. Goodall, Freud isimli genç bir şempanzenin kolda sallandıktan sonra yüzünün üstüne düştüğünü gördü. Genç şempanze, düştüğünü gören var mı diye denetim etmek için çabucak amcası Figan’a baktı. Bu, bir küme insanın önünde tökezleyen herkes için anlaşılabilir bir reaksiyon. Emsal bir reaksiyon, çiftleştikten sonra hendek içine düşen bir erkek maymunda da görüldü.
Utancın farklı hayvan kümeleri ortasında evrimleşmiş olması için, konvergent evrim olarak bilinen bir şeyin gerçekleşmiş olması gerekiyor. Bu da hayvanın etrafındaki ahengini geliştiren bir hedef taşımalı. Dacher Keltner ve Cameron Anderson 2000 tarihli bir makalesinde utancın, işlerin karşıt gittiği durumlarda toplumsal bağlantıları düzeltme maksadıyla bir yatıştırma fonksiyonu görebileceğini söylüyor.
Utangaçlık hissinden hoşlanmamak olağandır, lakin kendinizi aptal üzere göstermek öbür insanlarda gülme yansısı uyandırarak sizi rahatlatabilir. Keltner’in daha evvelki araştırmalarının kimileri, insanlarda ve insan olmayan primatlarda görülen yatıştırma davranışlarını ortaya çıkardı. Bu davranışlar ortasında göz kaçırma ve cildin kızarması yer alıyor.