Hawking, bu sonuca varmak için kuantum fiziği ve Einstein‘ın kütleçekim teorisinin zekice bir kombinasyonunu kullandı ve parçacık çiftlerinin tabiatıyla oluşması ve yok olmasının olay ufkunun (bir kara deliğin kütleçekim kuvvetinden kaçışın olmadığı nokta) yakınında gerçekleşmesi gerektiğini savundu. Hawking’e nazaran bir parçacık ve ona karşılık gelen anti-parçacık kuantum alanından çok kısa bir mühlet içinde oluşacak, lakin neredeyse tıpkı süratle yok olacaktı.
Ancak bu yok oluşun bir istisnası bulunuyordu. Bu istisna, bir parçacığın kara deliğin içine düşerek başka parçacığın kaçmasına müsaade verdiği durumu öneriyor. Münasebetiyle bu teori, eninde sonunda kara deliklerin de yok olacağını söylüyor.
Yeni araştırma, eski teori
“Her şey nihayetinde yok olacak”
Radboud Üniversitesi tarafından yayınlanan basın açıklamasına nazaran, takım şaşırtan bir formda bu ufkun çok ötesinde de yeni parçacıkların yaratılabileceğini keşfetti. Radboud Üniversitesi’nden Michael Wondrak, “İyi bilinen Hawking radyasyonuna ek olarak, yeni bir radyasyon biçimi olduğunu da gösteriyoruz” açıklamasında bulundu. Araştırma takımının bir öteki üyesi Walter van Suijlekom ise “Bir kara deliğin çok ötesinde uzayzamanın eğriliğinin radyasyon yaratmada büyük bir rol oynadığını gösteriyoruz. Parçacıklar orada yerçekimsel alanın gelgit kuvvetleri tarafından esasen ayrılmış durumdalar” tabirlerini kullandı.
Sonuçlar, radyasyonun olay ufku olmadan da mümkün olduğunu ve evrendeki her şeyin kesin olarak yok olmasına yol açtığını gösteriyor. Çalışma, meyyit yıldızların kalıntıları ve kainattaki öteki büyük objeler üzere olay ufku olmayan objelerin de bu tıp bir radyasyona sahip olduğunu gösteriyor. Bilim insanları, çok uzun bir müddet sonra kozmostaki her şeyin tıpkı kara delikler üzere buharlaşacağını tabir ediyor.