Dünyadaki pek çok kent, binlerce yıldır insanlara mesken sahipliği yapıyor. Lakin, kurulduğu günden bugüne kadar, daima olarak insanların yaşadığı en eski kenti belirlemeye çalışırsanız, kesin bir yanıt bulmanız pek kolay değil.
Buradaki sorun, Theseus’un Gemisi olarak isimlendirilen fikir deneyi (özet ile: şayet vakit içerisinde yavaş yavaş bir geminin kesimlerini büsbütün değiştirirseniz, tüm modüller değiştiğinde hala tıpkı gemi olduğunu söyleyebilir misiniz?) ile kimi benzerlikler gösteriyor: Bir kent yıkılırsa, restore edilirse, yavaşça yer değiştirirse, üzerine inşa edilirse, tekrar yıkılırsa ve yine inşa edilirse, birebir kent midir yoksa yeni bir kent mıdır?
Bu felsefi soruya çok takılmadan bir karşılık aradığımızda, dünyanın en uzun ömürlü kenti olabilecek birkaç farklı kent karşımıza çıkıyor ve bunların neredeyse tamamı Orta Doğu’da yer alıyor.
Ayakta kalan en eski kent: Eriha
Eski Ahit’te geçen ve muhtemelen gerçekleşmemiş bir savaşla tanınan Eriha şehri, çoklukla hala ayakta kalan en eski kent olarak kabul edilir. Arkeolojik deliller, bölgenin son bin yılda çok sayıda ardışık yerleşim yeri olduğunu öneriyor. Kentin kimi kısımlarının ve ünlü surlarının birinci olarak MÖ 9.000 civarında inşa edildiğine inanılıyor.
Ancak bu yapılar, Batı Şeria’daki Filistin’de yer alan günümüzdeki Eriha kenti ile karıştırılmamalı. Eriha’nın antik kısmı, bugünkü kent merkezinin yaklaşık 2 kilometre kuzeyinde yer alıyor ve Tell es-Sultan olarak biliniyor. Kentte tarih boyunca daima yerleşimin olup olmadığı konusunda kimi tartışmalar olsa da, Dünya’nın en eski kentlerinden biri olduğu kesin.
Eriha’nın rakipleri: Şam, Halep ve Faiyum
Suriye’de de en yaşlı kentler için birtakım güçlü rakipler bulunuyor. Şam daha evvel tartışmasız en eski kent olarak görülüyordu ve arkeolojik kalıntılar, insanların MÖ 9.000 üzere erken bir tarihte orada olduğunu gösteriyor. Lakin, aktüel araştırmalarla ortaya çıkan bir görüş, insanların yaklaşık 6.000 yıl sonrasına kadar günümüz Şam’ında daima olarak yerleşmediğini öneriyor.
Bir öteki inançlı seçim de Halep olabilir. Günümüzde çoklukla savaş ve çatışmalarla anılıyor olsa da, yerleşimin uzun hayatında trajik bir devirden geçiyoruz. Arkeolojik kalıntılar, Halep’in MÖ altıncı binyıldan beri daima bir yerleşim olabileceğini düşündürüyor. Lakin İpek Yolu’nun Altın Çağı sırasında, MS 12. yüzyıldan 15. yüzyılın başlarına kadar sahiden gelişmeye başladı.
Son olarak, Mısır’daki Faiyum kentinden de bahsetmemiz gerekiyor. Başlangıçta eski Mısırlılar tarafından Shedet olarak kurulan şehir, timsah yaradanı Sobek’e olan takıntısı nedeniyle Yunanlılar tarafından “Crocodilopolis” (Timsah Şehri) olarak anıldı. Çağdaş başşehir Kahire’nin yaklaşık 130 kilometre güneybatısında yer alan kentin yakınındaki arkeolojik kalıntılar, insanların yaklaşık MÖ 5.500’den beri burada yaşadığını gösteriyor ve bu da Mısır’ın en eski kenti ve Afrika’nın en eski yerleşim yerlerinden biri olduğu manasına geliyor.
